Hallucinerend pro-injecteer-artikel in Trouw. Dit is echt next-level injecteer-propaganda:
ColumnStijn Fens
Het zou goed zijn als antivaxxers dit eens konden zien
Beschermer van mensen
Mijn vriendin loopt door een blessure met krukken en dus vroeg ik aan een andere poortwachter of we op een van de gehandicaptenparkeerplaatsen, direct naast de ingang van de tent, onze auto mochten neerzetten. “Natuurlijk mijnheer, geen probleem”, antwoordde de man, die doordat hij én een zwarte capuchon ophad én een zwart mondkapje droeg, nauwelijks een gezicht leek te hebben. Hij was in ieder geval ook heel vriendelijk. Duidelijk een beschermer van mensen.
We liepen naar binnen en werden daar opnieuw welkom geheten. Deze keer door een vrouw met een rood vestje aan. Ze wees ons op een aantal loketten waar mijn vriendin zich mocht melden. De loketten werden bemand door medewerkers die een wit vestje droegen, geheel in lijn met de kleur van het tentdoek. Alles was trouwens smetteloos wit hier. De papieren werden aan het loket bekeken en goed bevonden.
We mochten verder. Wat is het hier allemaal goed geregeld, zei ik net iets te hard.
De vaccinatie zelf vond plaats in een ruimte die veel weg had van een pashokje. U weet wel, met zo’n gordijn ervoor. Ik mocht mee naar binnen. Mijn vriendin mocht zelf de arm kiezen waar de injectie in ging. Het was allemaal zo gebeurd. De zoveelste aardige mevrouw in een rood vestje verwees ons vervolgens naar een belendende ruimte in de tent waar wij vijftien minuten moesten wachten voordat we naar huis mochten.
Het werd een prachtig kwartier.
Zorgvuldige aandacht, oprechte tederheid
Om ons heen zaten in stilte zo’n 25 mensen die ook moesten wachten. Allemaal op spierwitte klapstoelen. De enige kleur kwam vanaf de wanden van de tent waar grote panoramafoto’s met uitgestrekte tulpenvelden ons aankeken. De sfeer was bijna sacraal. Iedereen leek ontspannen en ongehaast. De een keek naar het scherm van zijn telefoon, een ander maakte een cryptogram in een puzzelboekje. Een medewerker van het Rode Kruis liep rond en vroeg af toe aan een net gevaccineerde: “Gaat het goed? Nergens last van?” Ook hoorde je haar op vriendelijke toon telkens tegen vertrekkende mensen zeggen dat ze hard tegen de rode balk van de buitendeur moesten drukken, omdat-ie anders niet openging.
Ik bedacht me dat het goed zou zijn als antivaxxers dit allemaal eens zouden zien. Zoveel zorgvuldige aandacht, zoveel oprechte tederheid. Even wilde ik hier zelfs het woord ‘liefde’ gebruiken.
In de uitbundige televisieserie The New Pope houdt de fictieve paus Johannes Paulus III (gespeeld door John Malkovich) een toespraak voor de verzamelde kardinalen waarin hij spreekt over de liefde. “U zult bij mij komen en vertellen over het lijden in de wereld en ik zal zeggen: ‘Dat zijn allemaal uitwassen van liefde. Verstoringen van ons vermogen om lief te hebben.’ Het probleem, broeders, is liefde. De vraag is dan ook: ’Hoe moeten wij liefhebben?’ Dit is mijn manier: met tederheid, zonder passie. Passie is de eeuwige vijand van nederigheid. Christelijke nederigheid die spaarzaam, rechtvaardig en noodzakelijk is.”
Ik weet niet of die medewerkster van het Rode Kruis weet had van christelijke nederigheid, maar ze straalde het wel uit. Van tederheid kun je nooit genoeg hebben. Van passie misschien wel.
Toen onze tijd in de vaccinatiekathedraal erop zat, stonden we op en liepen ook wij naar de uitgang. ‘Goed op de rode balk drukken’, zei de medewerkster van het Rode Kruis nog.
Het was eigenlijk best jammer dat we niet wat langer mochten blijven.
Trouw-redacteur Stijn Fens volgt de katholieke kerk al decennia op de voet en schrijft columns over het geloof en zijn persoonlijk leven. Lees ze hier terug.
* Hemelsblauwe letters
* We waren welkom
* auto mochten neerzetten
* heel vriendelijk
* beschermer van mensen
* opnieuw welkom geheten
* smetteloos wit
* goed bevonden
* We mochten verder
* goed geregeld
* mocht mee naar binnen
* mocht zelf de arm kiezen
* aardige mevrouw
* naar huis mochten
* prachtig kwartier
* zorgvuldige aandacht
* oprechte tederheid (oprecht!)
* in stilte
* spierwitte klapstoelen
* uitgestrekte tulpenvelden
* sacraal
* ontspannen en ongehaast
* vriendelijke toon
* tederheid
* jammer dat we niet wat langer mochten blijven.
BeantwoordenVerwijderenNa maandenlang bang gemaakt te zijn door allerlei deskundigen én de overheid, stonden we na maanden wachten eindelijk voor de bouwmarkt.
De schreeuwerige lichtreklame ontnam ons het zicht op het parkeerterrein ernaast waar naar later bleek een grote plastic tent moest doorgaan voor vaccinatielokatie.
Armoe troef, het leek wel oorlog.
Bij de ingang van het vrijwel lege parkeerterrein stond iemand in een geel oliepak wilde armgebaren te maken, ten teken dat we het terrein op moesten rijden.
We voelden ons tamelijk onbehaaglijk door de situatie en wilden het liefst omkeren.
:-)
VerwijderenGeniaal, ga door, exclusief op Blik!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenMijn, door teveel eten en drinken, zwaarlijvige vrouw loopt niet graag en ook ik ben liever lui dan moe, dus vroeg ik aan één van die onherkenbare figuren die daar klaarblijkelijk als een soort middeleeuwse poortwachter fungeerden of ik op een invalidenplaats mocht parkeren.
BeantwoordenVerwijderenAangezien het daar leeg was mocht het.
Scheelde ons toch al gauw 25 meter lopen.
We moesten wel lachen om (naar bleek) hem want buiten zijn zwarte hoodie, had ie ook nog een zwart mondmasker voor dat liep van net onder zijn ogen tot aan zijn keel. Het leek wel een luier.
Hij deed overdreven vriendelijk en probeerde de rol van mensenredder te spelen.
We keken elkaar aan en vroegen ons af of we in gekkenhuis terecht waren gekomen.
We liepen naar binnen en werden daar opnieuw welkom geheten. Deze keer door een vrouw met een rood vestje aan. Ze wees ons op een aantal loketten waar mijn vriendin zich mocht melden. De loketten werden bemand door medewerkers die een wit vestje droegen, geheel in lijn met de kleur van het tentdoek. Alles was trouwens smetteloos wit hier. De papieren werden aan het loket bekeken en goed bevonden.
BeantwoordenVerwijderenNa uitgestapt te zijn naast de tent gingen we met lood in de schoenen naar binnen.
Hier werden we eindelijk welkom geheten door een obese vrouw van middelbare leeftijd, gekleed in o.a. een schamel, vaalrood vestje.
Ze voelde zich duidelijk beter dan de anderen die daar de vrijwel lege loketten bemanden want die hadden allemaal een wittig vestje aan, naar later bleek omdat ze op de tocht zaten in de tent.
Aangezien het tentzeil wit was, men witte vestjes droeg en d.m.v. wit formica, net iets teveel de indruk probeerde te wekken dat het hier smetteloos schoon ofwel spic en span was.
De papieren werden in genomen door een streng kijkende heer, met bril, waar hij overheen tuurde om te kijken of mijn vrouw degene was als die op het paspoort van haar. Zij bleek het te zijn en we werden gemaand verder te komen.
Het injecteren zou plaats gaan vinden in soort paskamertje met een niet goed sluitend gordijn ervoor.
BeantwoordenVerwijderenMijn vrouw mocht zelf kiezen in welke arm ze de injectie zou krijgen.
Omdat we over een hoop negatieve bijwerkingen van de injectie hadden gelezen besloot mijn vrouw haar linkerarm op te offeren voor de injectie met het experimentele, waarschijnlijk dna veranderende en inmiddels van de nodige bijwerkingen voorziene, op gentherapie gebaseerde vaccin. Jammer ook dat de producenten niet aansprakelijk zijn voor eventuele bijwerkingen.
Hij zat er in voor ze het wist en we werden naar een ander deel van de tent gestuurd waar alweer iemand in een vaalrood vestje mijn vrouw zei dat ze kwartier moest wachten voordat ze buiten een sigaretje mocht gaan roken.
Door de grafstemming werd het een lang kwartier.
BeantwoordenVerwijderenEr zaten, buiten ons, nog een stuk of 10 geprikten angstvallig te wachten of ze wat zouden merken van de vaccinatie.
Om de negatieve uitstraling, welke ontstond door het witte tentzeil, het witte meubilair en 11 man met een wit gezicht op witte klapstoeltjes van de Action had men wat posters tegen de tentwanden geplakt met een aanblik van de fuckin' keukenhof.
Het leek op het voorportaal van de hel.
Iedereen deed semi ontspannen maar door het geram op hun smartphones wist ik wel beter.
Er liep een meisje rond van het rode kruis die regelmatig aan de aanwezigen vroeg of het nog steeds goed ging en of er nog steeds niemand iets merkte.
Verder bleef ze herhalen dat degene die de tent wilde verlaten hard tegen de slecht sluitende deur moest trappen.
Ik dacht bij mezelf dat het eigenlijk wel goed zou zijn als alle pro vaxxers dit eens zouden zien.
BeantwoordenVerwijderenZoveel overbezorgde aandacht, zoveel reklame voor de vaccins, zoveel wit!
Daar moet met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid meer achter zitten.
Even ging het woord liefde door mijn hoofd maar zoveel liefde kan niet echt zijn, maar het is waarschijnlijk een duiding van de mantel der liefde waarmee deze poppenkast bedekt gaat worden in de toekomst.
In de uitbundige televisieserie The New Pope houdt de fictieve paus Johannes Paulus III (gespeeld door John Malkovich) een toespraak voor de verzamelde kardinalen waarin hij spreekt over de liefde. “U zult bij mij komen en vertellen over het lijden in de wereld en ik zal zeggen: ‘Dat zijn allemaal uitwassen van liefde. Verstoringen van ons vermogen om lief te hebben.’ Het probleem, broeders, is liefde. De vraag is dan ook: ’Hoe moeten wij liefhebben?’ Dit is mijn manier: met tederheid, zonder passie. Passie is de eeuwige vijand van nederigheid. Christelijke nederigheid die spaarzaam, rechtvaardig en noodzakelijk is.
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet of die medewerkster van het Rode Kruis weet had van christelijke nederigheid, maar ze straalde het in elk geval niet uit.
BeantwoordenVerwijderenVan geveinsde tederheid wordt niemand beter dus ik was al lang blij dat ze me met rust liet.
Toen onze tijd in de vaccinatietent er uiteindelijk op zat, stonden we op en liepen ook wij naar de uitgang. ‘Goed tegen de deur trappen’, zei de medewerkster van het Rode Kruis nog.
Het was eigenlijk best jammer dat we niet wat langer mochten blijven want ik had wel willen mee maken dat iemand neer stortte.
Stijn zal wel kleurendoof zijn:
BeantwoordenVerwijderenhemelsblauwe letters, witte partytent, felgele kleding, zwarte capuchon, zwart mondkapje, wit vestje, smetteloos wit, rood vestje, enige kleur, rode balk.
"Ik bedacht me dat het goed zou zijn als antivaxxers dit allemaal eens zouden zien. Zoveel zorgvuldige aandacht, zoveel oprechte tederheid."
Nee Stijn, deze antivaxxer heeft de resultaten gezien van de vaxxinaties: Complete dorpen met 'mislukte' mensen, die gezond waren geboren. Deze antivaxxer heeft bussen vol met deze mensen gereden, dus die weet ervan.
Die mensen krijgen nu 'zorgvuldige aandacht en zoveel oprechte tederheid' van hun verzorgers, die worden betaald van jouw en mijn belastinggeld.
Griezel.