Commentaar Blik op NOS-journaal onderaan.
Met dank aan Joop voor de link.
Het verhaal van René Pluijm. Over zijn aanhouding. Die was met onnodig en met excessief veel geweld. Zijn behandeling door de agenten (die was goed).
Hij wil niet geloven dat Rutte het slecht met ons voor zou hebben, maar snapt echt niet wat er nou aan de hand is.
Hij serveert dus dagelijks een "aangekleed frietje". Met Irish stew. Of met Rendang. Of tacos. Elke dag een ander thema. Daarbij kunnen mensen op een stoel zitten. En soms ook binnen aan een tafel.
"Het gaat niet alleen om poen; het gaat om het levenswerk van mensen". Luister en kijk zelf naar het gesprek van de week, tussen de René Pluijm en de BPOC (de buitenparlementaire onderzoeks commissie). Zie ook ons eerste artikel over de aanhouding. En onze fotoreportage van gisteren, zondag 18-4-2021 vanuit IJmuiden.
René Oluijm: "Ik zou willen dat de eenzijdigheid zou stoppen bij de Beau's en de Op1's. Altijd maar weer de Gommersen, de Osterhousen. En als dan een keer Wybren van Haga er is dan wordt hij door drie man plus de gastheer aangevallen zonder dat hij zijn verhaal kan doen."
"Waar blijft Koninklijke Horeca Nederland...? Waarom blijven ze buigen?"
Ook zijn collega's spreekt hij aan. "Waar blijft iedereen? Ron Blauw, Herman de Blijker. Sta op. Kom op."
René: "Heel belangrijk: laten wij in dialoog blijven. Ik ben wars van schelden. Ik heb een mening. Die staat mogelijk haaks op die van de meerderheid. Ik nodig iedereen uit hier bij een kop koffie er over te praten. Overtuig me van mijn ongelijk."
Commentaar Blik op NOS-journaal
Er zijn momenten dat genoeg = genoeg. Dat moment is in vele sectoren en voor veel mensen al lang en lang bereikt. Maar enkel omdat mensen liever meebuigen dan de rug recht houden, kan het doorgaan. Dan kan een Premier vertellen dat je wel mag juichen maar niet te hard. Om daarna het stadion helemaal te sluiten. Zonder dat er ooit iemand ziek is geworden in een stadion. Dan kunnen ouders zich dus laten manipuleren een nasale penetratie bij hun kinderen toe te laten omdat de broer van een zus, van een nicht, van een klasgenootje positief getest was. Eerst wel vijf dagen in quarantaine sowieso. Zonder dat er ooit een kind op school gestorven is aan griep of Covid.
Misschien denkt u als lezer, maar je moet je toch aan de regels houden? We hoeven hopelijk geen geschiedenisles te geven om duidelijk te maken dat het een (morele) plicht kan zijn om je juist niet helemaal aan de regels te houden. Deze mensen, René Pluijm en zijn team, kunnen net aan de huur betalen. Die hebben al tijden geen gewoon inkomen meer. Stel jij bent vrachtwagenchauffeur, journalist, politicus of burgemeester. En je hebt al verplicht een half jaar thuis moeten zitten. En misschien heb je wel of niet 700 Euro toegeworpen gekregen uit de staatsruif. En dan moet je je huur betalen, je verzekeringen, je belastingen, je supermarktuitgaven, boeken voor je kinderen, de kapper, je auto, een cadeautje voor je vrouw voor haar verjaardag... Of je wordt verder gefrustreerd. Je mag als journalist / politicus nog wel praten, maar niet meer de klinkers a, o, en u want die stoten te veel aerosolen uit. Of je bent ballerina, maar je mag niet meer op je tenen lopen (te veel kans op hospitaal-belasting). En zo kunnen we doorgaan. Het keurslijf waar de horeca in gedwongen wordt momenteel is niet normaal, en is niet acceptabel. Horeca = gastvrijheidschap. Het zijn geen eenvoudige voedselverkopers. Dan kun je naar de Sligro. Het zijn gastheren. Dat mag en kan je ze niet zomaar afnemer. Zoals je de burgemeester en de journalist niet kunt forceren geen a, o en u meer te gebruiken.
Is het dan niet fantastisch dat je een René Pluijm hebt die probeert rond die regels, zonder een beroep op de ruif, probeert zijn ding te doen? Ja, op het randje van de (belachelijke) regels, maar is het niet ruim binnen het moreel verantwoorde? Hoe moreel verantwoord zijn die regels als ze gesanctioneerd moeten worden met een dwangstraf van een astronomische 4000 Euro? Waarom staan er sowieso zware straffen op alles? Diep en diep respect voor Pluijm en zijn team, dat kan niet genoeg herhaald worden, dat zij in de haven van IJmuiden wel op een moreel kompas varen.
