zaterdag 27 mei 2017

Persvrijheid Donbass (Deel 3)

Donbass en de vrijheid om te schrijven wat je wilt

Met het geluid van een koffieapparaat op de achtergrond begonnen we ons eerste interview met een plaatselijke journalist. Ze werkt in Donbass werkt sinds het begin van het conflict. Na de gebruikelijke inleidende vragen vroegen wij haar de voor de hand liggende vraag over persvrijheid in het rebellengebied: Waarom durf je je gezicht niet op camera te laten zien?


Handboeien

De vertraging van het vliegtuig gaf ons slechts 10 minuten speling om onze trein te halen, vonden vervanging voor de bus die ons naar Donetsk zou brengen. Alles ging maar net goed, maar nu het allerbelangrijkste: de grensovergang. Ondanks alle positieve ervaringen met Rusland het afgelopen jaar, was het stereotype van een Russische beveiligingsambtenaar die “NJET!” zou zeggen toch wel erg in mijn gedachten aanwezig. De sfeer was gespannen, zou dit het moment zijn waarop de vier maanden aan voorbereiden tevergeefs zou blijken? De grenswacht grapte naar zijn collega: “Kijk ze maken zich zorgen! Maak maar wat geluid met je handboeien.” – De grap brak het ijs. Vreemd hoe ontspannen het geluid van handboeien kon zijn bij een Russisch grenspost. Echter, waren we ons niet bewust in hoeveel problemen wij zouden belanden, en net zo erg, wisten we ook niet hoeveel zorgen wij onszelf op dat moment bespaarden.

De Rostov-route

In 2014 zou een groep Amerikaanse en Libanese journalisten aankomen in Donetsk. Ze liepen achter op hun schema, en daardoor hadden maar drie dagen om hun verslag te doen vanuit Donetsk. Een lokale journalist, Helga Green, ontmoette ze. Ze herinnert zich de ontmoeting: “Ze rezen via Oekraïne. Eerst kwamen ze naar Kiev.” En, vertellende over hun naar Donbass: “Ze vertelden mij, dat toen ze hun interesse onthulden van het bezoeken van opstandige gebieden, werden ze ontvangen met diepe afschuw vanuit de kant van de Oekraïense autoriteiten.” De vertraging die veroorzaakt werd door ‘een goede hoeveelheid aan afzettingstape en obstakels’ liet hun maar weinig tijd over. Ze voegt toe: “Dat is waarom de meeste verslaggevers via Rostov komen.”

Russische Dissidente

Het verhaal dat mij het meest verraste was dat van Oxana Chelysheva, een journalist die in ballingschap leeft uit angst om terug te keren naar Rusland, haar vaderland. Daar het niet mogelijk was via Rusland te reizen moest ze de Oekraïne-route nemen. In ieder geval had ik verwacht dat een Russische dissidente doorgang zou worden gegeven naar rebellen gebied door een land dat zo worstelt met ‘Russische agressie’, toch schrijft ze ironisch: ‘Terwijl ik in Donetsk had kunnen zijn, reisden alle westerse journalisten via de Russische Federatie.”

Route via Rusland ontvangt afkeer van Westerse journalisten

Zulke verhalen speelden een grote rol bij het kiezen voor de duurdere, meer ingewikkelde en langere route via Moskou, Rostov en tenslotte Donetsk.* Maar de route via de Russische steppe wordt ontvangen met veel afkeer van mensen die een sterk wantrouwen koesteren naar Rusland en eveneens enkele westerse journalisten. De eerstgenoemden wezen er nogal fanatiek op dat, door het reizen naar ‘Oekraïens gebied’ via Rusland, dat we de wet overtraden. De bovengenoemde journalisten op hun beurt keken naar de route met een sterk gevoel van wantrouwen: Waarom via Rusland reizen als je ook via Oekraïne kan? Zelfs maanden later zou een grote Nederlandse krant nog steeds schrijven: “In plaats van via Oekraïne naar rebellengebied te reizen, zoals vrijwel alle journalisten doen, kiezen de twee voor de route via Rusland.” (1)

"Elena"

Terug naar het café: een psuedoniem, Elena, en een foto van de achterkant van haar hoofd, dat is alles wat ik over haar kwijt kan. Het is de realiteit van de DNR, ze wou haar gezicht niet laten zien uit angst voor repercussie voor haar familie. Elena is geboren en getogen in Donetsk en werkt daar als journaliste. Ze werkt voor een grote nieuwsorganisatie in Rusland. “In Oekraïne wonen mijn naaste verwanten”, antwoord ze toen ze werd gevraagd waarom ze haar gezicht niet wil laten zien. “Ik ben gewoon bang dat als ik mijn gezicht laat zien en mensen tussen deze reportage zien, dat mijn familie problemen zal krijgen. Ze kunnen worden opgeroepen door de SBU (Oekraïense veiligheidsdienst) en worden verhoord. Ik wil niet dat er problemen zullen zijn voor hun vanwege dat.”

Oekraïne

Er is nog een reden waarom ze liever anoniem blijft, ze is nog steeds een burger van Oekraïne. “Ik zou graag willen reizen naar Oekraïne en niet dat ze mij vasthouden en zeggen, hier, we hebben een artikel bedacht over separatisme en terrorisme en dat ze mij daarna opsluiten.”

Katya

Nog een journalist waarmee we hebben gesproken is Katya Katina. Ze vertelt ons dat ze zich bij de lokale militie wou aansluiten, maar in de plaats van vechten, werd het voormalig model gevraagd verslag te leggen van het conflict. We confronteerden haar er mee dat zij wel haar gezicht liet zien en en andere journalisten niet. Ze geeft aan dat het kan zijn omdat ze familie hebben in Oekraïne. “Als ik interviews heb met soldaten in het Volsrepubliek-leger, heb ik hetzelfde probleem.” Ze legt uit: “Veel van hun hebben ouders, ze hebben familie op het Oekraïens territorium en natuurlijk is het een kwestie van veiligheid.”

Mirotvorjets, de Oekraïense kliksite

“Er zijn veel voorbeelden”, vertelt Elena over journalisten die werken in Donbass maar problemen hebben in Oekraïens gebied. “Er is in Oekraïne een website genaamd ‘Mirotvorjets’, ze publiceren alle informatie over journalisten en hun verwanten met paspoorten, geboortedata. En mensen die daar familie hebben worden gelokt naar Oekraïne zodat ze hem kunnen gevangenzetten door hun familie onder druk te zetten.”

Katina geeft een soortgelijk verhaal toen ze werd gevraagd wat er met deze soldaten of journalisten kan gebeuren als ze hun identiteit laten zien. “Nou, ik denk dat de SBU hun ouders en vrouwen, etc, kunnen pakken. Weet je, ze doen al deze onderzoeken.” Ze geeft een voorbeeld wat er is gebeurd met een soldaat enige tijd geleden: “We weten dat zulke situaties zijn gebeurd, toen een soldaat enige tijd geleden zijn gezicht liet zien en de volgende dag kwamen er mannen van de SBU en namen zelfs zijn familie meer naar de gevangenis. Dus alles kan gebeuren, daarom denken mensen over de veiligheid van hun verwanten.”

Veilig in Donetsk

Tijdens het her beluisteren van het interview met Elena, viel op hoe vaak ze is gevraagd of ze zich veilig voelde in Donetsk. Maar ze gaf iedere keer hetzelfde antwoord: Ze voelt zich veilig om haar werk hier te doen. Ze legt uit dat ze soms wel commentaar krijgt, bijvoorbeeld als ze iets verkeerd heeft begrepen of dat ze iets niet goed op papier heeft gezet. “Maar”, zegt ze, “mij verbieden om iets te schrijven, dat gebeurd niet. Ik ken zulke gevallen ook niet. Misschien dat het met andere journalisten is gebeurd, maar ik persoonlijk heb niet van zulke gevallen gehoord.” Het lijkt erop alsof ons westers vooroordeel over wat er in Donbass zou gebeuren maar langzaam wegebt. “Dus voel je je vrij om je baan te doen?”, vroegen wij, alsof we wouden checken of we niet iets verkeerd hadden begrepen, toch herhaalt Elena zichzelf: “In het algemeen, ja.”

* Nog een reden was dat het onduidelijk is of Oekraïne mij zou arresteren. Zoals de trouwe lezer weet [link], heb ik de Krim bezocht afgelopen zomer als onderdeel van een reis door Rusland. De straf om illegaal ‘Oekraïne haar bezette gebieden’ binnen te gaan kan oplopen tot vijf jaar.

1 – De Volkskrant, 13 mei 2017, “Voor het karretje van de Russen”, Bert Assink and Gerben van den Noorda.

Dit is het derde deel in een reeks verslagen van Stefan Beck over zijn reis met Michel Spekkers naar Donbass begin 2017. De eerdere delen verschenen ook op deze site.

vrijdag 26 mei 2017

Trump komt EU de les lezen

"De Europese landen hebben een schuld ten opzichte van de Amerikaanse belastingbetaler." Zo. Die zit. De kersverse President van de VS komt even de toon zetten en de Europese leiders en de Europese staatsjournalisten staan erbij en kijken ernaar. Nog meer geld aan wapens en die dienen natuurlijk bij hem in de VS gekocht te worden om nog meer aanvalsoorlogen te gaan voeren.

Actie

Toch waren er ook mensen die niks zien in de NATO en de praatjes van Trump. Die voerden actie in Brussel. Op de Russische tv kwamen die kort voorbij. Bij de staats-NOS ook?

Duw

Ondertussen duwt Trump ook nog even de President van Montenegro opzij. Tja, die arme man die net lid wordt, moet natuurlijk wel zijn plek kennen!

Telex

En naturlijk ook zeer logisch: een half jaar geleden noemde Trump NAVO een onnodige organisatie; nu moet er dus volgens hem gigantische hoeveelheden extra geld in die versleten organisatie. Het is zoiets als: De Telex is een ouderwets apparaat waar geen toekomst meer in zit, we gaan er extra veel geld in steken! Leve de Telex! Leve de NATO!

donderdag 25 mei 2017

Neocons want war with Russia. Stop them, Donald!

De activist die eerder met de geniale "Rusland stopped Hitler" actie kwam, is wederom gesignaleerd. Nu is hij door onze mensen gespot in Brussel: Neocons want war with Russia. Stop them Donald!


En dan nog dit...

Vraagtekens bij verhaal ex-bankier

Wij brachten eerder het verhaal, overgenomen van de site Revolutionaironline, van de bankier die zei dat hij op zijn carriereladder langs kinderoffers kwam en daarop afknapte. Er zijn twijffels gerezen over de authenticiteit van het verhaal. Lees voor die twijfels verder op de genoemde site van Micha Kat HIER en HIER.

Sietze Planting overleden

Sietze Planting is op 49-jarige leeftijd overleden. Tijdens het zwemmen zou hij in de problemen gekomen zijn. Blik heeft Sietze enkele malen ontmoet en kent hem als een man die daar waar hij onrecht waarnam, bereid was om daartegen in verzet te komen. Eric Donk over Sietze: "Het arnhem verhaal was ook gewoon moedig van hem. Drugshandel is altijd riskant om over te beginnen."

Telegraaf maakt zich als oud NSB-krant weer verder belachelijk met Rusland-hetze

De Telegraaf schrijft vandaag over Rusland als zijnde een "splijtzwam" tussen de VS en de EU. Je verwacht dan iets te lezen in de trant van, de ene wil dit en de andere heel iets anders. Dan heb je een splijtzwam. In het hele artikel komt zo'n tegenstelling niet voor. Het is daarom geen splijtzwam-verhaal, maar gewoon een zwam-verhaal. Op naar de 0 betalende lezers!

maandag 22 mei 2017

Gewone Oekraïeners hebben vragen voor Petro Poroshenko

Terwijl het bij de Hollandse staatsmedia oorverdovend stil is rond EU-knuffelland Oekraïne, hebben we gelukkig de Russische televisie nog. De rasdemocraat Poroshenko, de leider van de revolutie, is niet heel erg gecharmeerd van de vervelende vragen van het volk. Revolutie prima, maar het moet wel gezellig blijven voor de chocobaas en CIA-pion! Gewone Oekraïeners vragen baas van Oekraïne en grote vrind van Rutte en van Baalen hoe het komt dat Oekraïne het armste land van Europa is en Poroshenko zo rijk. Ook zijn sommige Oekraïners niet blij met het verbod op het Georgische lintje (of het St. Joris-lintje ), het verbod op Vkontakte en odnoklasniki (de Russische varianten op Facebook), en de discussie die in Oekraïne gaande is om het vrije reizen met Rusland te vervangen voor visumplicht.

maandag 15 mei 2017

Putin op Internationaal Forum Peking: "China meer open economie"

Terwijl het westen zich erop voor laat staan zo liberaal te zijn met een open economie, heeft Putin op het Internationale Forum in Peking de knuppel in het hoenderhok gegooid: "China is de open economie waar veel landen die dat pretenderen te zijn het helemaal niet zijn".

Prikkelend

Zo had Putin wel meer prikkelende opmerkingen op het natuurlijk door de NOS geheel genegeerde Internationale forum: "Amerika is druk met interne strubbelingen, de EU is druk met de Brexit, het is tijd voor iets positiefs: vrije handel van de stille Oceaan tot de Atlantische Oceaan, transportroutes van Peking tot Amsterdam (vrij vertaald, hij heeft Amsterdam niet genoemd)."

Staatsperceptiebaas

Het Madurodam-journaal van staatsperceptiebaas Marcel Gelauff was weer druk met dorpsnieuws uit Den Haag en fakenieuws van de Amerikanen te verspreiden over zogenaamde massale crematies van Syriërs door het regime Assad. Hoe extremer de aantijgingen aan het adres van opponenten van de VS, hoe dunner het bewijsmateriaal. We kennen het van Libie, Irak, en de zogenaamde "gifgasaanvallen" en de "Witte Helmen".

Russische tv toont destructie door terroristen in Syrie

De Russische tv kwam met heel ander nieuws ondersteund met beelden waarop te zien is hoe terroristen in Syrie zeldzame kunstwerken expres kapot maken. Die beelden zul je van Marcel Gelauff van de Staats-NOS niet te zien krijgen want de mensen zouden zo maar eens kunnen denken dat die gematigde oppositie toch best wel pittig is.

Terwijl Nederland druk is met dorpsnieuws, het songfestival en meer sancties tegen Rusland, zijn Rusland en China, mede gestuwd door het voor de EU zelf destructieve wanbeleid, lekker zaken met elkaar aan het doen. De handel tussen de twee landen, terwijl Bert Koenders vanuit het dorpshuis in Den Haag nog aan het keffen is, groeit met dik 25 procent en gaat in 2018 de 80 Miljard usd aantikken. Dat had tussen Nederland en Rusland natuurlijk ook mogelijk geweest maar zolang Bert Koenders en Mark Rutte, onderworpen aan de Amerikaanse belangen, nog de scepter zwaaien, is dat voor Nederland enkel utopisch gedachtengoed.

zondag 14 mei 2017

Verslag uit Donbass – Deel 2

Verslag uit Donbass – Deel 2 - Stefan Beck

Dit was dezelfde straat die ik slechts een paar dagen geleden op video had gezien. Je kan niet anders dan je afvragen waarom de straten zo angstaanjagend leken. Misschien wel meer dan de verwoeste huizen was het de grond. Pas maanden laten realiseer je je wat je onbewuste al lang had uitgedokterd; langs een normale straat ligt gras. Maar deze, verlaten, staat toe dat er onkruid groeit in de zomer, maar laat een troosteloos beeld van modder na voor de winter en de herfst.

Zover er bomen over waren, werden ze omgezaagd. Waar eerst de grond vlak was waren er nu overal hopen met modder te zien zo ver de weg liep. Dit was het gebied rond het Sergej Prokovjev vliegveld van Donetsk. De plek waar werd gevochten vanaf letterlijk de start van de burgeroorlog in Oekraïne tot de dag van vandaag.

Niets sprak meer tot de bewuste geest dan de constante stroom aan verwoeste huizen. Bij sommige waren maar een paar dakpannen afgeblazen. Van anderen waren de daken afgeblazen. Sommigen hadden geen deur meer nodig omdat de gehele voorgevel van het huis opgeblazen was.

“Dit was een erg populaire plaats om te wonen”, legde Graham Phillips ons uit. Een boel mensen hadden hier hun huizen gebouwd. Nu, kon je maar enkele mensen op straat zien, wat zwerfhonden, dat was alles. Op sommige plaatsen stond geschreven “ЗДЕСЬ ЖИВУТ ЛЮДИ” – “Hier wonen mensen”, wat een pijnlijke herinnering was aan de tijd dat er hier gevochten werd, terwijl mensen nog in hun huizen leefden. In zeldzame gevallen, kon men zien dat het opschrift was veranderd naar “Hier wonen mensen met wapens.” Nog ironischer was dat op sommige plaatsen men het opschrift kon zien, waarschijnlijk van voor de oorlog: “Te koop”

“Wonen er nog een boel mensen hier?”, vroeg ik aan Phillips. “Ja, ja”, antwoordde hij. “Is het mogelijk om een paar te ontmoeten?”, en na een pauze, denkende, antwoordde hij, “Waarschijnlijk wel.” Op onze weg naar het huis dat we zouden bezoeken, werden we overvallen door het vreemde beeld van een man, die een sneeuwman bouwde tussen de ruïnes, samen met zijn dochter. Zij woonden hier nog, maar ondanks hun situatie, zwaaide de man vriendelijk naar ons, en begroette ons met een glimlach.

De familie die we zouden bezoeken, bestaande uit een gepensioneerde mijnwerker en zijn moeder, iets verder op, bevond zich aan de rand van het dorp. Een van hun twee huizen was schijnbaar zonder veel schade, het andere had een geïmproviseerd dak, gemaakt van VN-hulppakketten. Slechts een paar weken geleden was dit een van de plekken waar Patrick Lancaster hulpgoederen had bezorgd: hulppakketten, wat voedsel, inclusief een hele kip.

Nadat we het huis te zien hadden gekregen, werden we uitgenodigd voor thee. “Ja”, zei ik snel, snel een kop thee en dan weer op weg. Maar dit was Nederland niet waar je geluk hebt als je een koekje aan wordt geboden op de koffie, dit is de Russische wereld. Terwijl we net uitgelegd hadden gekregen dat het gezin rond moest komen van 30 euro per maand, kregen we een maaltijd opgediend genaamd ‘Golodets’. Zwijgend wisten we dat het van dezelfde kip was gemaakt die Patrick maar enkele dagen eerder had gebracht.

“Daar”, sprak de moeder van de gepensioneerde terwijl ze wees naar het gebied dat niet onder DNR-controle lag, “Daar zijn de fascisten! De bandaristen!” Zonder inkomen konden de twee niet anders dan in het beschadigd huis te leven daar het niet mogelijk was om te verhuizen. Slechts een maand geleden, werd het dak van hun huis eraf geblazen door een mortier, dit terwijl een andere mortieraanval het huis eerder al had beschadigd enige tijd geleden. Het was de derde keer dat een mortier hun huis raakte. De voorgaande granaat landde midden in hun keuken, de gepensioneerde mijnwerker zat toen in de naast liggende kamer. De granaat weigerde te ontploffen.

Een paar dagen later, nadat we net een interview hadden afgemaakt, waren we op weg terug naar ons hotel. Toen we plots onweer hoorden. Toch was er geen flits. Het geluid kwam van het vliegveld. Realiserende wat het was, kwam de smaak van Golodets terug in mijn mond.

Deel 1 verscheen eerder op onze site, HIER.

donderdag 11 mei 2017

Oma beschermt kleinkind met lichaam tegen geweld EU-Oekraine

Het door Rutte en Pechtold omarmde Oekraine blijft maar projectielen werpen op de burgerbevolking van Donbass. Dit dwingt een oma weer om haar kleinkind te omarmen tijdens de slaap om het kind zo te beschermen tegen de scherven. En de OVSE? Die staat erbij en kijkt ernaar.

Video met dank aan Patrick Lancaster die enorm veel goed werk doet in Donbass. Video Engels ondertiteld. Schakel die in! Thank you Patrick!

woensdag 10 mei 2017

Kan Jeanine Hennis niet in de leer bij Russische collega Shoigu?

Het is triest om te zien hoe de Nederlandse Minister van Defensie verloederd is, tot iets dat lijkt op niets meer dan een buikspreekpop van het Pentagon. Je zou willen dat Jeanine Hennis in de leer zou gaan bij Shoigu, de erudiete Minister van Defensie van de Russische Federatie. Die zegt gewoon waar het op staat en kruipt niet voor de Amerikanen.

En dan nog dit...

Putin tegen Amerikaanse journalist die zijn reactie weten wil op het ontslag van de FBI-baas: "Wat hebben wij daar nou mee te maken, kom, doe lekker een potje ijshockey met ons mee!"

dinsdag 9 mei 2017

Live! Overwinningsdag!

Bekijk de parade LIVE HIER! (Inmiddels afgelopen)

Ga naar Moskou!

Vorig jaar was Blik er zelf bij. Het was een bijzondere dag. Iedereen die volgend jaar rond 9 Mei tijd en de mogelijkheid heeft, ga het meemaken! Ga naar Moskou! Allemaal gefeliciteerd, maak er een mooi dag van! Wij zijn vandaag in het wit-blauw-rood, de kleuren die Rusland en Nederland verenigen!

Spectakel!

De parade begint om 09.00 uur NL tijd en de live uitzending belooft een fantastisch feest te worden. De camera's staan hoger dan ooit: dit jaar op 60 meter, vorig jaar op 50 meter, en op meer plaatsen dan ooit: in de voertuigen, onder de grond, in helicopters; het zal urenlang kijkspectakel worden.

S prazdnikom!

Gespot in een veld in Noord-Brabant. Spasibo Russia!

maandag 8 mei 2017

9 May, From Holland with Love: Spasibo Russia!

In spite of their government painting Russia as a "threat", many Dutch people stand shoulder to shoulder with Russia, and in spite of the government propaganda, Dutch people know which people and which country was the core in defeating Nazi-Germany: Russia.

Spasibo Russia!

That's why, at this eve of 9 May Russian Victory Day, a warm "SPASIBO Russia", from Holland with Love!

Spotted in a field in the Province of North Brabant, Netherlands.

Dutch people know who was the decisive force in defeating Nazi-Germany and stand with Russia: Spasibo Russia! Last year Blik op NOS-journaal was in Moscow during 9 May and had the honour to make this interview with the Sovjet veteran and his daughter. We also saw the Air parade and had a warm after talk about the long-existing links between Russia and the Netherlands.

vrijdag 5 mei 2017

Overpeinzingen bij 5 Mei 2017

Column van Norbert Pols op facebook

Als je eenmaal de ervaring met je meetorst in één ruimte te hebben vertoefd met een kolonie van die George Soros zuignappen, dan begrijp je het belangrijkste probleem in de wereld van vandaag. Als je de symboliek van 5 mei begrijpt, dan weet je dat een mening alleen op de fundamenten van degelijke argumenten mag blijven staan. Mensen die zomaar hun wijsheden verkondigen zonder dat hiervoor legitieme argumenten bestaan moet je daarop blijven aanspreken, anders sta je toe dat de meest idiote doctrines als waarheid worden geaccepteerd. Daar gaat 5 mei over. Daar gaat de Holocaust over. Als je maar vaak genoeg met velen roept dat bepaalde lieden slecht zijn, dan gaat dit bij anderen als waarheid landen. Mensen hebben de neiging klakkeloos dat aan te nemen wat de kudde roept. Men gaat niet zelfstandig denken als de massa het al weet. Dus, of er nou geroepen wordt dat Joden slecht zijn of dat je vrij bent, ergens gaan de minder bekwame breinen dat geloven als het maar lang genoeg geroepen wordt.

Building 7

Zeker als men op scholen dit gedrag stimuleert. Scholen liepen tegen een muur van problemen op omdat de leerkrachten niet met de ‘complottheorieën’ overweg konden. Niemand die een verklaring kan geven, die past in de theorie van het officiële verhaal rond de gebeurtenissen op 9/11, over het lot van BUILDING 7. We weten niet exact wat er die dag is gebeurd maar, we weten zeker dat het officiële verhaal niet klopt. Dat wordt afgedaan met woorden als “complottheorie” of “Fake News” door de kanalen die alleen maar de propaganda versterken.

Massa’s mensen nemen alles voor ‘waar’ aan, afhankelijk van de bron. Als de bron een geaccepteerde autoriteit is, dan hoeven we niet na te denken over de verstrekte informatie. Het is waar. Scholen, overheden, kranten en tv roepen allemaal hetzelfde dus, het moet wel waar zijn. Sterker nog, zij die tegen de heersende doctrine ingaan moeten worden verwijderd, ongeacht de argumenten. Daar zijn we naar op weg en op dat pad vieren we bevrijdingsdag.

De video is briljant. Mevrouw is schooljuf en vindt dat Alex Jones moet ‘verdwijnen’. Waarom? Omdat haar zoon haar globalistische prietpraat niet meer gelooft en de discussies van zijn moeder wint met de argumenten die hij hoort en leest op Infowars. “Hij is gehersenspoeld door Alex Jones”, huilt ze, zonder te kunnen zien wat waar of onwaar is. Als een geloof gestaafd kan worden met argumenten is het wetenschap. Bestaat een geloof alleen omdat het geloofd wordt, dan is het religie. De wereld wordt vormgegeven met een westers geloof, een religie, globalisme. Iedereen die wat autoriteit heeft draagt dezelfde boodschap uit en zij die iets anders zeggen, zijn ketters die op de brandstapel moeten. Dat is waar we heen gaan op 5 mei 2017.



Naschrift Blik op NOSjournaal: Terwijl het volk host en zwiert, zitten Erwin Lensink en Baybasin gevangen in Hollandse cellen. Erwin Lensink die streed voor rechtvaardigheid, opgesloten. Baybasin, slachtoffer van een duister spelletje, veroordeeld op valse gronden die zelfs een kind van 7 jaar kan doorzien. De twee zullen door de staatsmedia en op de staatsbevrijdingsfeesten, niet geroemd en zelfs niet genoemd worden.

Verslag uit Donetsk – Dag 1: De taxi rit naar de DNR.

Verslag uit Donetsk – Dag 1: De taxi rit naar de DNR. Door Stefan Beck

(Artikel oorspronkelijk gepubliceerd op 28 december)

Vandaag de grens overgestoken naar de Volksrepubliek Donetsk (DNR). Na maanden van intensieve planning, ben ik samen met freelancejournalist Michel Spekkers de grens naar de DNR overgestoken. We hopen verslag te doen van de verhalen van mensen die hier leven.

Glimlach

Met een glimlach op zijn gezicht legde onze taxichauffeur ons de financiële situatie uit waarin veel mensen in Donetsk nu zijn beland. ‘Voordat de oorlog begon waren er natuurlijk een boel mensen die leningen hadden afgesloten. Maar nadat de oorlog was begonnen, werden veel banken gesloten.’ De glimlach werd groter en hij zei “Ik wou mijn schulden terugbetalen, maar kon dat niet. Dus op een dag belde de bank en zei dat we onze schulden moesten terugbetalen. Ik legde uit waarom dat niet kon, de bank zei daarop dat ze iemand zouden sturen om het bedrag op te komen halen als ik niet zou betalen.” Hij op zijn beurt gaf zijn adres en vertelde dat ze welkom zijn in zijn huis. Toen de medewerker het adres had gekregen was hij een tijdje stil, vertelde dat de bank had heroverwogen en besloten had toch niemand te sturen.

De situatie hierboven geeft goed aan in wat voor situatie veel mensen in Donetsk verkeren. Mensen vallen hier constant tussen was en schip. De regels in een land gelden niet volledig voor hun, maar de regels hebben wel invloed op hun.

Alleen op de wereld

Nog een kwestie zijn de problemen met paspoorten. In principe zijn veel burgers van de Volksrepubliek Donetsk vergelijkbaar met staatlozen: geen enkel land ter wereld (inclusief Rusland) erkent de DNR en LNR als landen. Bijgevolg is er ook niemand in de wereld die hun paspoorten erkent* Om naar het buitenland te reizen is er een Oekraïens paspoort nodig dat aan mensen is uitgegeven voor de oorlog. Voor een hele generatie mensen die geen Oekraïense paspoorten hebben is het daarom onmogelijk geworden om naar het buitenland te reizen.

Sovjet Unie

‘In de Sovjet-Unie was het makkelijk om te reizen’, legde een vrouw uit die met ons mee reed in de taxi. ‘Er waren geen grenscontroles en we konden reizen wanneer we wilden. Ze benadrukte dat ‘zij zich niet voelden als Russen, Oekraïners, Wit-Russen of wat dan ook. We waren allemaal deel van een groot land: De Sovjet-Unie.’ Dit beeld blijft bestaan tot de dag van vandaag; haar familie woont overal: in Oekraine, in Rusland, in Wit-Rusland, waarmee ze nogmaals benadrukt hoe belangrijk het is om naar het buitenland te kunnen reizen.



Gebroken families

Een van de mensen die met ons mee reisde, was een man die zijn familie voor de eerste keer in jaren bezoekt in Donetsk. Door de situatie in de regio was het erg moeilijk om zijn familie te bezoeken. Het laat zien wat veel mensen geneigd zijn te vergeten; oorlog is niet alleen een kwestie van een hoeveelheid doden en gewonden, het is ook een kwestie van vrienden en familie die uit elkaar worden gerukt.

Maar al gedurende de taxirit werden wij geconfronteerd met de eerste verhalen van families die voor andere redenen niet meer bij elkaar waren. De vrouw vertelde dat haar broer is overleden door een gebrek aan medische hulp. “De doctoren konden alleen maar zijn leven verlengen, niet redden” en ze heeft haar broer moeten begraven.

Later liet ze een foto zien van haar kleinkinderen en vroeg ons: “Hoe kan iemand deze kinderen bombarderen!?" Ze ging door en legde ons uit dat veel scholen in Donetsk foto’s hebben hangen met de foto’s van studenten van die school die zijn gestorven in het conflict.

Verdeeld door taal

Zelfs op de eerste dag van onze reis werden ons een paar onderliggende problemen duidelijk die hebben geleid tot het conflict. Zelfs voordat de Maidan begon, werd in veel scholen een ‘Oekraïnizatie’ ingevoerd, zoals onze medepassagiers het noemden. Studenten in scholen werden gedwongen om alle vakken te volgen in de Oekraïense taal “Zelfs vakken als natuurkunde en wiskunde?”, vroeg ik, “Ja”, antwoordde ze "natuurkunde, wiskunde, etc.” Dit maakte het erg moeilijk voor veel studenten om te studeren. Vaak waren er zelfs niet voldoende woordenboeken aanwezig om uit te vertalen.

Aankomende in de DNR

Na een lange reis naar de grenscontrole (en daar bijna net zolang in de file te hebben gestaan). Konden we eindelijk de DNR in. Vanwege de feestdagen besloten veel mensen hun familie op te zoeken. We werden begroet met sneeuw, weinig verkeer en tenslotte, Donetsk zelf. (Foto’s hier te vinden)

*Rusland erkent de paspoorten wel sinds kort, maar de landen niet.



Dit is deel 1 van het verslag dat Stefan Beck maakte over zijn reis met Michiel Spekkers naar de Volksrepubliek Donetsk rond de jaarwisseling 2016/2017. Deel 2 volgt later op deze site. Stefan Beck is natuurkundige, docent en studeert Slavistiek en de Russische taal.

donderdag 4 mei 2017

Kockelmann en Hennis houden Phantoomdreiging Rusland hoog

* Staatsradio en Minister onwaardig gedrag

* Infantiliteit en flauwe grappen die in weinig landen voorkomen, en al zeker niet in Rusland

* Fantaseren en speculeren (Fake-nieuws) core business bij onze verloederende staatsradio

Op de staatsradio bij Standpuntnl houden Sven Kockelmann en Jeanine Hennis samen de phantoomdreiging van Rusland hoog.


Twee keer noemt Hennis op de vraag wat de grootste dreiging is, Rusland. Maar "het is te eenvoudig om Rusland als grootste dreiging te noemen". Hennis noemt wel weer het bekende riedeltje: "annexatie" van de Krim, Oost Oekraine. De NATO-onderworpenheid van het duo kwam weer mooi aan de oppervlakte. Kockelmann als onderdanige aangever: "Nou, als ik militairen spreek dan noemen ze toch echt Rusland als grootste dreiging".

De stelling van standpuntnl was trouwens: "We hebben onze vrede te lang als vanzelfsprekend beschouwd"

Fantaseren

Kockelmann en Hennis fantaseren er lustig op los; Kockelmann speculeert over wat er gebeurt als de wereld minder gas en olie gaat gebruiken en Putin dan wat dingen zou gaan doen. Hennis raakt er blijkbaar helemaal van opgewarmd want gaat er later nog eens dunnetjes overheen: "Als Putin het in zijn hoofd haalt om NATO-grondgebied binnen te vallen...". Rusland zou verder volgens de VVD-Minister "territoriale dreiging" zijn en ISIS "ideologische".

Theekransniveau

Het theekrans niveau wordt ook onderstreept wanneer Kocklmann en Hennis flauw gaan grappen over blote torzos, verwijzend naar een foto van Putin 20 jaar geleden.

Ondertussen in Rusland...



Terwijl Kockelmann en Hennis met jij-bakken en halve waarheden de phantoomdreiging van Rusland hoog proberen te houden, repeteerde het Russische leger vanacht op het Rode Plein voor de aanstaande 9 Mei viering. De mars moet geheel synchroon gaan; daar wordt dagelijks tot wel 5 uur per dag op getraind. Verder komen oude tanks en Howitzers mee maar ook de modernste luchtafweer waaronder Iskanders en Tor systemen gaan mee in de parade.

9 Mei, bijzondere dag

9 Mei is een bijzonder mooie dag in Rusland en dankzij de offers van de Russen zijn wij bevrijd van de Duitse bezetting. Maar u moet niet verwachten dat Hennis en Kockelmann met hun flauwe grapjes, daar naar zulen verwijzen.

Waar een klein land groot in kan zijn... Nederland dat zonder het offer van 20+ miljoen (!) Russen bevrijd is kunnen worden van Duitse bezetting, daar houden de VVD-minister Hennis en staatsjournalist Kockelmann met flauwe grappen, halve waarheden en hele leugens een door NATO opgedragen phantoomdreiging van Rusland hoog. Notabene in deze gevoelige meidagen. Je schaamt je weer Nederlander te zijn.

Speciaal voor Sven en Jeanine. Past niet in hun plaatje, maar de waarheid is soms hard. Gespot in het mooie Noord Brabant.

woensdag 3 mei 2017

NOS fake nieuws spint Russische Phantoomdreiging

* NOS-staatsjournaal gaat Total Loss

* Staatsperceptiemanager Marcel Gelauf brengt 100% Fake nieuws

* Gelukkig hebben we de Russische tv nog om geinformeerd te blijven.


De Russen worden steeds assertiever! Dat is verontrustend. Dat zegt veel over het land! Ze hebben de afgelopen 4 maanden het NATO-luchtruim maar liefst 10 keer geschonden. Soms kwamen de Russen zelfs in "zwermen". Maar dankzij de pientere Hollanders, zijn ze alle tien de keren "onderschept" en vriendelijk, doch resoluut weer weggejaagd! Dat was gisteren bij het fake-nieuwsjournaal van de Staats NOS bijna de hele dag de boodschap van staats-perceptiemanagementbaas, Marcel Gelauff.

100% Fake

Het gaat hier waarschijnlijk om 100% fake nieuws. Rusland grenst aan de Baltics. Iedereen die ooit op een kaart van Europa kijkt weet dat. En je hebt internationaal luchtruim. Dat is net als internationaal vaarwater, voor iedereen toegankelijk. Daarom liggen er ook compleet legaal, vele Amerikaanse schepen in de Zwarte Zee voor de Russische kust. Daar hoor je het NOS-fake-nieuws-Journaal nooit over. Dan hoor je nooit iets bij de NOS over steeds "assertiever wordende" Amerikanen. Russen die bij hun eigen grens vliegen zijn heel eng. Amerikanen die op 20.000 kilometer van huis in de Zwarte Zee voor de Russische kust ronddobberen zijn helemaal toppie!

"Steeds assertiever"

En als het waar zou zijn dat de Russen steeds assertiever zouden worden en met zwermen de Baltics binnendringen, waarom gaan de kloeke Hollandertjes dan weg? Dan zou je juist versterkingen verwachten! Het is allemaal niet hel erg logisch. "Ja, maar er is niet genoeg geld". Nou, kom op zeg! Als de Russische dreiging zo groot is als beweerd wordt, en ze met zwermen ons "NATO-luchtruim" binnendringen, dan moeten er toch wel een paar Hennis-Euros te vinden zijn om deze dappere Hollandse "Flying Dutchmen" daar op de grens met de "steeds assertievere" Russen in de lucht te houden!

In de steek laten

We kunnen onze Baltische vrinden dan nu toch niet in de steek laten. Het is van tweeën één! Echte Russische dreiging? Dan ook blijven! Fake/fantoomdreiging? Dan inderdaad Hollandse strijdertjes rustig naar huis! Kom Gelauff, dat moet u toch begrijpen. Het NOS-fake-nieuws wordt al door bij niemand meer serieus genomen. Zelfs de laatste, meest naieve kijkers haken nu ook af. Dan moet je niet met zo'n weinig overtigend stuk fake-nieuws komen!

Op Russische tv wel aandacht voor Odessa

Het Marcel Gelauff item met de gespinde Russische dreiging is des te cynischer als je weet dat het op 2 Mei uitgezonden wordt, de datum dat Odessa herdacht wordt. Dat wordt door Gelauff dan weer opzichtig genegeerd, om daar voor in de plaats dus met het flutitem weer op de proppen te komen. Allemaal heel doorzichtig. Gelukkig hebben we de steeds populairder wordende Russische tv die ons wel over odessa informeert. Het is het Oekraïense puppet-regime weer gelukt de herdnking in Odessa te treineren. In de rest van Oekraiene helemaal geen herdenking. In Rusland wel, waaronder in StPetersburg. Tijdens de mini-top tussen Poetin en Merkel memoreerde Putin terecht ook de gebeurtenissen in Odessa. Merkel die bij het praten niet veel meer doet dan lucht verplaatsen, deed dat natuurlijk niet. Mag de arme, geheel in de tas van de CIA zittende Merkel natuurlijk niet.



Altijd weer die autodrop! En altijd maar weer dat fake-nieuws van Staats-spindoctor Marcel Gelauff. Ondertussen gaat ons Staatsjournaal helemaal Total-loss. Jammer dat ons eigen staatsnieuws zo verloedert.

Bert Koenders' Witte Helmen helpen met martelen

Veel erger kun je het niet bedenken: martelen, executeren. De Witte Helmen die gefinancierd worden van UW belastingcentjes, die Bert Koenders daarna dan aan de Witte Helmen geeft, die Witte Helmen zijn gewoon martelinstrument van Al Qaida en Al Nusra. Laat dit even op u inwerken...

Goedemorgen allemaal!



Wij gaan er van uit dat het vandaag bij de staatsmedia over niets anders zal gaan dan over deze schokkende informatie, dat het parlement vandaag in spoedzitting bijeenkomt en op zijn kop zal staan. Wij verwachten ook dat Bert Koenders uit zijn functie gezet zal worden en dat er een strafrechtelijk onderzoek naar hem ingesteld zal worden...



dinsdag 2 mei 2017

Odessa Herdenkings actie Den Haag

De organisatie van de herdenkingsactie stuurt de gevestigde media al niet eens meer een uitnodiging want ze negeren Odessa en de herdenkingsacties al jaren. De Nederlandse vrije gevarieerde media blijkt zich in het geval van Odessa als een massieve eenheidsworst te gedragen die uitblinkt in slechts één facet: negeren.



Commentaar Blik op NOS-journaal

Het contrast in de video tussen de mensen die treuren om Odessa en zij die gezellig op het terrasje zitten kan niet groter. Voor alle duidelijkheid: wij nemen de terrasjes mensen niks kwalijk; wij zitten zelf soms ook op een terrasje en dan komen er mensen langs waar wij ook geen aandacht voor hebben. Maar het gaat om het feit dat je van die mensen ook geen compassie kunt verwachten want ze weten niet eens waar je het over hebt als je over Odessa spreekt; dit in tegenstelling toto, "Parijs", "Bataclan", "Nice", etcetera. En dat is waar de media hun rol spelen. In het grootmaken van waardige slachtoffers en het klein maken van minderwaardige slachtoffers. Wij denken nu aan de bankier die zijn geweten in de ijskast moest zetten, wilde hij cariere maken. Het is voor de statsjournalist niet anders.

Odessa 2 Mei 2014; nu 3 jaar geleden

Wij gaan er vandaag niet te veel woorden aan vuil maken, behalve dat Blik vandaag in gedachten in Odessa is, waar hij zich definitief bewust werd van de rol van de Nederlandse Main Stream Media; die rol bestaat uit het bedrijven van perceptie-management en heeft met verslaggeving weinig te maken.





Wil je toch nog wat achtergrondinformarie over Odessa 2 Mei 2014? HIER hebben we een verslag van de herdenking in Amsterdam in 2015. HIER hebben we een vrouw die Odessa net aan overleefd heeft. HIER een kort Russisch muzikaal item over het bloedbad. En als je je nog wilt/moet inlezen, dan is dit HIER een goed startpunt over het bloedbad, waarbij 48 onschuldige mensen één voor één dood gemaakt werden in een uren durende openbare martelsessie van het door Koenders en Rutte gesteunde toen nieuwe regime.



Zoals Steve Brown terecht stelt, verwacht niet dat onze vetbetaalde Hollandse staatsjournalisten ook maar enige aandacht aan Odessa gaan besteden. Want stel je toch eens voor, CIA-zetbaas Poroshenko zou zo maar eens Odessa bloed aan zijn handen kunnen hebben en dat zou dan weer het imago van de EU kunnen schaden. Beter niet over hebben dus...

Bankier past voor offeren kinderen

Geheime diensten, vieze spelletjes, geweten "in de ijskast", enfin, luister zelf naar het ontluisterende relaas. Gepikt van 's lands nummer 1 complotdenker!