IGOR STRELKOV, commandant van de Opoltjentse, spreekt 14 minuten lang. Hieronder een kort verslag van zijn belangrijkste punten, uitgesproken op maandag 16 juni 2014, terwijl de bommen op de achtergrond (o.a. rond minuut 1:30) duidelijk hoorbaar zijn:
Er vinden nu massieve bombardementen plaats, enkel op woonwijken en bedrijven. Kramatorsk is wel wat gewend met dagelijkse en nachtelijke continue bombardementen, maar nu is er paniek.
Er wordt met verschillende soorten zware artillerie gevuurd op de buitenwijken van Slavyansk en Kramatorsk. Er is brand uitgebroken en er zijn massale doden en gewonden. NTV is aanwezig, dus de beelden zullen in de loop van de avond wel doorkomen.
HOE ZIET DE SITUATIE ERUIT EN WAAROM
Dit wordt gedaan om de hele Donbass te tonen wat er gebeurt. Slavyansk (originele bevolking 140k) is al voor de helft ontvolkt. Dit gaat door. Nu is Kramatorsk aan de beurt. Moskou is geheel niet voorbereid om de tienduizenden, de honderdduizenden, laat staan de miljoenen vluchtelingen op te nemen die eraan komen. Na Slavyansk en Kramatorsk komr Konstantinovka, Gorlovka, Makievka, Donetsk, Lugansk. Ze bombarderen niet in eerste instantie op het verzet, niet op de infrastructuur.
Op de vlucht, te voet of met voertuig. Weg van de regeringsbombardementen.
VERDERE PROGNOSE
Het accent ligt nu op Noord Lugansk en Zuid Donetsk. Dagelijks gaan ze gestructureerd 10-15 kilometer vooruit. Langzaam maar zeker sluiten ze zo alles af. Als Rusland niet met spoed iets doet, zullen ze succesvol zijn.
Zelfs onze paar duizend Opoltjentse die daar met wat (3?) oude tanks en artillerie staan, kunnen niet tegen dit leger met luchtmacht, massa tanks, zware artillerie, op. De opponent is op alle fronten in het voordeel. Het is een kwestie van een week tot een maand dat het grootste deel van de Opoltjentse de slag verliest en uiteindelijk vernietigd wordt.
Hoe de tegenstander werkt, hebben we in Mariopel gezien. Ze omsingelen de stad, blokkeren hem met blokposten en zware voertuigen en middelen. Daarna gaat er een strafeenheid in. Dat zijn speciale eenheden, bataljons van ingehuurde vrijwilligers: Donetsk, Azov, Donbass. Ze zuivderen de stad van Opoltjentse (verzet) en gaan verder; maken daar een garnizoenstad van, verwijderen iedereen waar ze vanaf willen en/of maken een filtratie kamp.
TWEE OPTIES VOOR RUSLAND: 1) COMPLETE OORLOG OF 2) NIETS DOEN
Dat het economisch pijn gaat doen voor Rusland is onontkoombaar, ook als het niets doet. Een korte oorlog was mogelijk als Rusland na het referendum direct had ingegrepen. Nu kan het enkel full force. We moeten niet vergeten dat onze opponent financieel, economisch en militair steun krijgt vanuit de Europese Unie en de Verenigde Staten van Amerika.
Sommige Opoltjentse begrijpen niet waarom ze de aanval niet mogen kiezen... (vraag van de interviewer)
De overmacht van het Oekraiense leger is te groot. het zou heldenzelfmoord zijn, net als op het vliegveld van Donetsk. Niet doen dus. We kunnen onze tegenstander bijten, een flankaanval, maar meer niet. Onze tegenstander is te sterk. Met manschappen en techniek. Vooral techniek.
Item (3 minuten) van 1TV.ru over bombardement van vandaag op Kramatorsk en Slavyansk. De beelden beginnen vanuit Slavyansk waar het bombardement op Kramatorsk hoor- en voelbaar is. Het gaat door naar minuut 1:25. Verpleegster Tatiana Maikova is na 15 uur gewerkt te hebben aan de operatietafel door gericht bombardement (van de Oekraiense regeringstroepen, voor alle duidelijkheid) op twee ziekenhuizen en een geboortekliniek omgekomen toen ze net de straat op ging om haar man te ontmoeten. Ze was op straat en de bom viel. Een deel van de vrienden kon geen afscheid van haar nemen in verband met de oorlog. De reportage vervolgt bij een kerk die ook gericht getroffen is.
English translation of Strelkov's appeal:
http://twitlonger.com/show/n_1s25fbk
#NOVOROSSIYA - URGENT APPEAL from IGOR #STRELKOV - June 16, 2014 - RT WIDELY PLZ
Urgent Appeal from Igor Strelkov, June 16, 2014
Translated From Russian
Original: http://summer56.livejournal.com/155186.html
The enemy is engaged in massive bombardment of Kramatorsk, using howitzers at the Karachun Mount and in the vicinity of water purifications facilities between Slavyansk and Kramatorsk (they have a stronghold there).
There are numerous casualties and fires in the city. They are bombarding both the industrial sector and the residential neighbourhoods. The population is in a state of panic – [to date,] Kramatorsk had not experienced such massive artillery shelling.
What is more, militia objects have been spared – the strikes are not against them. Why, you ask? The answer is elementary – in order to force tens of thousands of refugees to flood into Russia. Genocide and ethnic cleansing in their purest form.
I have decided to offer up to universal review a text from my personal correspondence (as appropriately amended). I ask that you distribute it. It is no longer possible to keep silent, hoping that someone “on the mainland” “comes to his senses.”
As I have become accustomed to anticipate events several steps ahead, I am in a state of utter “prostration.” The observable destruction of the economy and the population I anticipated even a month and a half ago, and, in order to avoid it, called then for a peacekeeping intervention.
It is now too late – peacekeepers will not be able to intervene without a battle. Now I am calling for the provision of IMMEDIATE AND WIDESCALE MILITARY ASSISTANCE. But no assistance has come.
In a week or two (and possibly earlier) a substantial part of the military detachments of DPR and LPR may be completely routed. The reason is the insurmountable ratio in heavy weaponry …
And when Donetsk and Lugansk are completely blocked and surrounded, like Slavyansk, the following question will rear its head – either Russia will:
1) commit to intervention with full force (an intervention the Ukies are openly provoking); or,
2) completely abandon Novorossiya (a possibility [the Ukies] are dearly hoping for).
And I am not at all sure that this dilemma will be resolved via the first option. More likely than not, it will be the opposite.
We can burn down even a hundredd APCs and kill even five thousand troops, but the overall balance of forces will hardly change. Well, for example, the [manpower] ratio will become 1 to 14 instead of 1 to 15 …
Every day we are forced to relinquish another large settlement – we have neither the men nor the guns to defend them. At the same time, we have no ability to retake any of them – because we have nothing to match the Ukie’s heavy weaponry. All we can do is engage them in defence more or less successfully.
So, what reason is there for optimism? From our own minor successes? They are purely tactical. And, meanwhile, we have long ago started losing the strategic engagement.
I see open sabotage in the approach taken by the Russian officials at the highest-level in relation to Novorossiya. It shows in everything. I dare say that [this sabotage] is fully conscious. Otherwise, there is no explanation for the fact that DPR and LPR have yet to be recognized even de facto and that they receive no supplies of such badly needed weapons and equipment.
Yes, Putin has effectively disavowed (and I wonder – at whose suggestion?) the pledges of standing ready to protect the Russian civilian population of Donbass. NO ALTERNATIVE WHATSOEVER HAS BEEN PROPOSED. If there is no military aid – the military defeat of DPR and LPR is inevitable.
Whether [this defeat] comes a week earlier or a month later does not matter. The enemy will cut us off from the border and will methodically suffocate us, “cleansing” the territory in the process and, in one go, forcing out into Russia a million or two of utterly deprived and embittered refugees (I trust the consequences for the economy and the social sphere are obvious).
And then, groups of “grateful oligarchs” will come to Putin with sorrowful faces and offer as their spokesperson the “great schemer” Surkov, who will explain, in a quiet and insinuating voice, that: “We did everything that we could, but these … these good-for-nothing Donetsk bandits themselves failed it all themselves, and we can give them no help without risking nuclear war … They punished themselves … It is not worth it to take a risk … We need to persevere … We will make everything right in time … It is possible to negotiate with Poroshenko … This is a tactical retreat … We are not ready to go to war … After all, we took Crimea, didn’t we? …” and so on and suchlike.
What this will mean for our company – I know already. Most of us will perish, but that is not the issue – this uprising and all the victims will be in vain, and the “Russian Spring” will be eliminated at the root by the “Ukrainian Freeze.”
And the next war, the war that we will not witness, will be on Russia’s territory – right after the “Moscow Maidan,” of course …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten