@Joosje Bosman kopje onder in Russische talkshow

De Nederlander Joost Bosman, die onder andere voor het AD schrijft is vrijdag kopje onder gegaan in de talkshow "De tijd zal het leren" ("Vremya Pokazhet").

De talkshow ging voor een groot deel over de AIVD scoop met de Britten en Amerikanen over de "hackende Russen". De talkshow wordt op het Eerste Russische kanaal uitgezonden en heeft derhalve een zeer groot bereik in Rusland.

Bosman beklaagt zich op Twitter dat hij niet heeft kunnen zeggen wat hij wilde. Wel vindt hij dat hij als criticus van Rusland op moet draven bij een dergelijke uitnodiging.

Bosman was niet de enige Westerse Rusland criticus. Ook een Poolse collega was aanwezig, alsook de zelden ontbrekende Amerikaanse CIA-versteher Michael Bloom. Ja mensen, u leest het goed. In één Russische talkshow uitzending maar liefst 3 NATO-representanten. Dat is je borst nat maken en spectakel van minuut 1 tot het einde. Dit zijn uitzendingen die ergens over gaan en waar de vonken vanaf spatten! Heel andere koek dan het voorspelbare gelijkgeschakelde theater van Pauw bijvoorbeld. Pauw sprak met Kysia Hackster en Sjoerd Sjoerdsma op donderdag. Vanzelfsprekend vielen de laatste Hollandse kijkertjes daarbij heerlijk in slaap. Want iedereen is het in zo'n Hollands voorgescript sufstuk helemaal met elkaar eens. Kysia met Sjoerd. Sjoerd met Kysia. Pauw met Sjoerd en Kysia.

Bij de Russische talkshows blijf je wakker. Na beelden van Ank Bijleveld en de AIVD meneer, kwam de microfoon al gauw bij "gospadin" (heer) Bosman. Die leek zich voorgenomen te hebben niet op het schaakbord van de host te gaan meespelen:

"Gospadin Bosman, Wat vindt u van het verhaal van uw geheime dienst?"

Bosman: "Ik vind het geloofwaardig"

"Gospadin Bosman, waarom vindt u het geloofwaardig?"

Bosman: "Onze geheime dienst heeft een heel gedetailleerd verhaal gemaakt; ik geloof het wel"

"Gospadin Bosman, als u die geheime dienst gelooft komt een goede journalist met argumenten. U komt niet met argumenten. Heeft u een telefoon?"

Bosman twijfelt: "Ehhh, ja, ik heb een telefoon."

Host: "Laat die eens zien".

Bosman: "Ehh..."

Host: "Nou, kom op gospadin Bosman, laat die telefoon eens zien."

Bosman: "Nee, doe ik niet"

Host: "Gospadin Bosman, u bent uitermate verdacht bezig momenteel; u komt uit NATO-land Nederland (wilde Bosman ook pas na vijf maal aandringen toegeven, zo ver zijn we inmiddels gezonken dat Bosman pas bij vijfde keer vragen wil zeggen dat ie uit Nederland komt), heeft een telefoon, die u weigert te tonen, het is allemaal heel verdacht met u!"

Bosman krijgt even tijd om zijn wonden te likken, maar hij is al gauw weer aan de beurt na de reclame:

"Gospadin Bosman, u weet dat u verdacht veel lijkt op Lenin; wellicht was u betrokken bij de revolutie in 1917"

Bosman kan de grap wel waarderen; de co-host merkt op dat de host eigenlijk ook wel op Lenin lijkt, dus pas maar op!

Even later moet Bosman wel weer serieus aan de bak.

Hij gelooft het AIVD verhaal dus. Dan verrast de host hem met een wending richting Scripal:

"Gospadin Bosman, wat denkt u eigenlijk van de Skripal zaak?"

Je ziet Bosman weer denken; kiest hij voor het Britse hoax-verhaal geloven, dan is hij zijn laatste restje geloofwaardigheid kwijt; de NATO-vrinden afvallen kan hij ook niet. Bosman kiest voor een hopeloze tussenoplossing en gaat kopje onder: "Ehh, Skripal..., moeilijk, ik was er niet bij..."

Wij gaan wachten op Pauw die drie representanten van het Russisch gedachtengoed uitnodigt. Zou goed zijn om de dramatisch dalende kijk- en waarderingscijfers van de zieltogende Nederlandse staatspraatshow te keren.

De vonken vliegen er vanaf op de Russische tv! Talkshow zoals ze ooit bedoelt waren; rechts met de witte pantalon "onze" Joost Bosman, representant van het NATO-gedachtengoed en druk gesticulerend; links met de pullover en lichtblauwe blouse, eveneens, net als Bosman, op pole position, Michael Bloom, de Amerikaanse NATO-versteher. Verderop zit nog de Poolse NATO-verdediger Zigmund. Wat nou geen debat in Rusland?! Was er in Nederland maar één talk-show van het niveau van en met de diversiteit aan meningen als Vremya Pokazhet. Gaat Pauw het Russische voorbeeld volgen om zijn zieltogende programma leven in te blazen?