Wat hebben Russen, Denen, Spanjaarden, Wit-Russen, wat wij niet hebben?

Heerlijk dineren, of een biertje pakken met je vrienden in de kroeg?

Het klinkt al alsof dat iets uit een ver verleden was. Die goede oude tijd.

We leggen ons er al bijna bij neer.

Geen biertje, geen hapje.

"We doen het met zijn allen"

"Voor de ander"

"Voor de curve"

"Voor de besmettingen"

"Voor de IC's"

"Omdat de experts het zeggen"

"Wat is nou ff niet naar het restaurant?"

"het "is maar een kroeg""

Maar in Denemarken, Spanje, Rusland en Wit Rusland, om maar eens wat landen in de buurt te noemen, zijn de restaurants en kroegen wel gewoon open.

Zijn Vikingen, Slaven, en Mediteranen sterker dan de Nederlanders?

Wie kan ons uitleggen, dat je in Kopenhagen, Alicante, Minsk en Moskou, wel een biertje met je vrienden in de kroeg kunt drinken, of heerlijk dineren (bij Noma bijvoorbeeld!), maar in Vught, Appingedam, Amsterdam of Bloemendaal, niet?

En waar is het argument "vrijheid" gebleven in deze hele "discussie"? Want even los van het feit of een lockdown enig effect heeft (volgens ons eerder omgekeerd), is het openhouden of het bezoeken van horeca, of het ontvangen van vrienden thuis, niet de afweging en beslissing van de betrokkenen? In plaats van dat het regime het afdwingt?

Wat zegt het over een maatschappij als dit door het regime wordt gedwongen, in plaats van het over te laten aan het oordeel van het individu? Is dat laatste niet democratie in optima forma?

Verrukkelijk eten, heerlijk genieten, intiem met zijn tweeen, of gezellig met zijn achten. Je moet er tegenwoordig voor naar Kopenhagen rijden, zoals deze foto van Noma. Allicante,  Minsk, Esbjerg of StPetersburg kan ook. Dit in tegenstelling tot Vught, Leidschendam, Utrecht of Valkenburg, waar je enkel op straat je versnaperingen nog mag nuttigen. Wat maakt dat het in die andere landen wel kan, maar in Nederland onder Rutte en de Jong dit als te gevaarlijk wordt beschouwd?