#OTD in 1941 Nazis & Ukrainian collaborators started mass executions of civilians in Kiev - the #BabiYar massacre, 33k+ killed #NeverForget pic.twitter.com/mSVxmYnt4W
— Russia in RSA 🇷🇺 (@EmbassyofRussia) 29 september 2017
29 сентября 1941 года в киевском урочище Бабий Яр.Погибло 250.000 жителей.Всю грязную работу выполняли Упа и бэндеровцы.2 часть. pic.twitter.com/pkZ5kYOAvf
— Глас ООН. (@Tura__Berger) 29 september 2017
Yevgeni Yevtushenko heeft over Babi yar een gedicht geschreven
BeantwoordenVerwijderenhttp://remember.org/witness/babiyar
Dmitri Shostakovich’s 13de symfonie is weer op dit gedicht geïnspireerd
https://m.youtube.com/watch?v=rc4ul6LcKMQ
Verder weet ik niets over Babi Yar...
Ik denk het volgende te weten over Babi Yar:
BeantwoordenVerwijderenBabiYar was het eerste moment dat de gewone Oekraïners de kans hadden om wraak te nemen op de joden die hen sinds het jaar 1500 als beesten hadden behandeld en die vele miljoenen etnische Oekraïners de dood hadden ingejaagd.
Als je het zo bekijkt was de wraak nog heel gematigd. Mensen werden dood geschoten, maar niet gefolterd. De pijn was niet erg lang.
Onze joodse vrienden beheersten de kunst van het 'spietsen': een scherpe stok die bij de anus in het lichaam wordt gestoken en er bij de schouders het lichaam verlaat. Naarmate het slachtoffer daarna langer leefde werd de vakkundigheid van de beul hoger aangeslagen.
Soms stonden de gespietste mensen nog een week langs de weg, stervend. Ze hadden een brood gestolen of iets dergelijks. Ze werden nu eenmaal niet als mens gezien: zie de Saker over de oorzaak van het Antisemitisme:
http://thesaker.is/a-crash-course-on-the-true-causes-of-antisemitism/
Dit gebeurde onder het Arendar systeem.
Dat duurde van 1500 tot 1800.
Daarna kregen de joden het moeilijker, en hun gebied viel daarna onder Rusland, niet langer onder de Pools-Litouwse Schlachta.
Onder de Russen waren er nu en dan pogroms ( als de joden weer eens een Tsaar hadden vermoord) , waarbij dan enkele tientallen joden werden gedood door het volk. In totaal, inclusief de Khmelnitsyky opstand zijn mogelijk 300.000 joden gedood in Rusland, in 5 eeuwen. ( Hun communistische systeem leverde 60 miljoen doden op in 60 jaar)
De joden deden niet aan geschiedkunde. Het enige dat men het nageslacht vertelde waren verhalen over de pogroms.
Dat gaf de joodse commisars als Lev Kopolev de motivatie om die Oekrainers eens lekker te laten verhongeren. In 1932-33 stierf 25% van de Oekraienres door een opzettelijk gecreeerde Holodomor.
Het vertellen van het halve verhaal is gelijk aan misleiding en bedrog plegen.
Hier het zeer goed gedocumenteerde verhaal over de Holodomor en zijn voorgeschiedenis. Vele boeken van joodse schrijvers, waaronder de fameuze Graetz.
http://xevolutie.blogspot.nl/2011/01/115-de-holocaust-en-de-moord-op-8.html
Nog enkele blogs:
http://xevolutie.blogspot.nl/2012/10/246-censored-history-case-arendar-system.html
http://xevolutie.blogspot.nl/2017/06/623-rusland-en-de-joden-yuri-slezkine.html
Een verhaal zonder context is vaak een leugen. Vergeet dat niet.
De ene chauffeur is de andere niet, natuurlijk:
BeantwoordenVerwijderenPascal leek aan de buitenkant ook zo'n opvliegend gozertje met zijn Nikes, spijkerbroek en Cavallo-jas. Maar als je met hem ging praten dacht je: verrek, die is heel rustig. Qua intelligentie zat hij ook wel een tandje boven de rest. Hij was vooral verbaal sterk en kwam voor je op als hij dat nodig vond. Pascal maakte het niet uit waar je bij hoorde. Hij was met iedereen begaan, kon met iedereen opschieten."
Uit: https://www.pzc.nl/zeeuws-nieuws/axelaar-met-gouden-hart-sluit-zich-aan-bij-rebellenleger~aa00fd20
(Met dank aan Pietka)
Deze Zeeuwse chauffeur Pascal Hillebrand is met vrouw en kinderen naar de Donbas geemigreerd, om daar mee te vechten.
Citaat: In het filmpje uit de voormalige Navo-soldaat zijn teleurstelling over het westerse optreden in landen als Libië, Irak en Syrië. Mensen die hem kennen omschrijven Hillebrand allemaal als een man met een hart van goud, iemand die niet tegen onrecht kan, iemand die dat onrecht wil bevechten.
Onze chauffeur feliciteert zichzelf maar weer eens. Hij denkt dat hij een argument heeft gewonnen. Voor hen is dat niet moeilijk: Zodra hij ergens een bron heeft gevonden die hem gelijk geeft, dan citeert hij die bron vol overgave. Of dit nu een revisionistische bron is , of een fascistische of een joodse of de bijbel of wat dan ook: maakt hem niet uit. Als ie 1 bron vind heeft ie gelijk, denkt hij.
BeantwoordenVerwijderenVan Wikipedia moet ie niks hebben. Àlles wat daar staat is onjuist, volgens hem. ( Dan blijft er niet veel waarheid over, want er staat heel veel in Wikipedia.) De boeken waar in Wikipedia naar wordt verwezen: hebben geen belang.
Vaak heb ik geen idee waar Eddy nu precies staat.
Is hij nu pro joods , of anti joods?
Nu gelooft hij dat er geen massa-executie was in Babi Yar. Hij kiest de kant van de Oekraiense fascisten. Maar dat is echt niet de kant van Israel of van het ADL.
De film op dit blog zal ook wel gefingeerd zij: broodje aap noemt hij dat.
Ik denk dat we moeten concluderen dat Eddy hier maar 1 doel heeft: pesten.
Dawg
Verwijderendat ius van de site van David Irving. Een van de beste
revisionisten, maar toch ook niert altijd helemaal oprecht.
Maar als het onderstaande waar is, dan is dat te verifieren in de Amjerikaanse Archieven, en dan is dat mogelijk een stevig argument tegen het idee dat daar enorm veel mensen begraven zijn.
Dat er een wraak-executie is geweest staat volgens de link die Eddy gaf ( een stukje van revisionist Germar Rudolf) in de Duitse oorlogs-archieven. Dus die represaille heeft zeker plaatsgevonden, en de beelden op de video van Blik zijn wellicht daar genomen.
Hier het stukje over de foto's:
The US National Archives in Washington contain about 1,100,000 wartime aerial photos, among them some 600 of Kiev, including Babi Yar. They were taken during 20 or more flights over the area. The first photos, taken at 12:23 pm on May 17, 1939, reveal such details as cars and even the shadows of the lamp posts on the streets of Kiev. Every large bush and small tree is visible on the slopes and at the bottom of the Babi Yar ravine. The last aerial photo coverage of Kiev (and Babi Yar) took place on June 18, 1944, about nine months after the city's "liberation" by the Red Army.
This series of reconnaissance photos demonstrates that the flora and the ground cover of the ravine remained undisturbed throughout the two years of German occupation. When the early and late photos are compared, it is obvious that the scattered trees grew and became slightly larger. No evidence of human or large animal activity in the ravine can be discerned on the many aerial photos of Babi Yar taken repeatedly in different seasons of the years 1939-1944.