"Ik wordt gezien als getuige, niet als verdachte."
"Ik weet nog steeds niet waarom men mij niet naar mijn mama laat gaan"
Deel 1/2 van gesprek met Anna Doeritskaya op haar verblijfslocatie
Interviewster: "U bent burger van een ander land, hoe kan het dat men u niet laat gaan?"
Anna: "Officieel moet men mij laten gaan want ik ben geen verdachte; ik ben getuige. Men geeft mij geen reden waarom er bewakers zijn."
Anna: "Men laat mij niet vrij door de stad bewegen."
Anna: "Eerst had ik geen advocaat. Er waren problemen met de advocaat, die lieten ze eerst niet toe. Toegang tot de (Oekraïense) consul had ik pas na 2 etmalen. Ik was verbaast toen het bij het derde etmaal lukte hem te ontmoeten."
Interviewster: "Hoe wordt het u verklaard dat u niet vrij door de stad mag bewegen?"
Anna: "Dat verklaren ze me niet. Ze zeggen me dat ik het volledige recht heb om te vertrekken maar houden me toch vast. Elke dag zeggen ze dat ik morgen of overmorgen mag vertrekken, maar dat geloof ik inmiddels niet meer."
Anna: "Misschien moet ik aan de leugendetector."
Interviewer: "Het spijt me het te vragen, maar omdat u de enige getuige bent..."
Anna: "Helaas mag/kan ik nu niet praten want ik moet mee met de bewakers naar het onderzoekscommité en als ik hen ophoud, komen ze me halen. Sorry, ik moet nu weg, bel later."
Het gesprek wordt beëindigd, maar Echo Moskou belt even later nogmaals met Anna, als ze blijkbaar in de auto zit op weg naar het onderzoekscommité...
Deel 2/2 van gesprek met Anna Doeritskaya, zij zit nu in de auto.
Interviewster, Irina Rabjeuva: "Sorry dat ik nogmaals moet vragen over die avond. Jullie kwamen uit het café, en wat is er toen gebeurd?"
Anna: "Het was ongeveer 23.15 uur. En we gingen in de richting van Kleine Ordinka vanuit het huis van Boris. En halverwege de brug vond de moord plaats."
Interviewster: "Als ik het goed begrepen heb, heeft u die persoon niet gezien."
Anna, zachtjes: "Njet"
Interviewster: "Het gebeurde allemaal achter uw rug?"
Anna: "Da"
Interviewster: "Anna, wat heeft u kunnen zien, wat is er gebeurd?"
Anna: "Ik heb een automodiel gezien die van de plaats delict wegreed, maar geen kenteken, geen merk en zelfs geen kleur. Ik kan er niks precies over zeggen."
Interviewster: "We zagen op de bewakingscamera's dat u naar de chauffeur van de sneeuwschuiver toe bent gegaan. Het is de enige persoon die u op dat moment gezien heeft..."
Anna: "Ja, maar ik was op dat moment in shock en ik herinner me hem niet."
Interviewster: "U rende naar hem toe voor hulp?"
Anna: "Om het telefoonnummer van de spoedhulp te vragen en van de politie."
Interviewster: "Hielp hij u?"
Anna: "Da."
Interviewster: "We zagen verder dat er nog meer auto's en mensen stopten. Herinnert u zich daar nog iets van?"
Anna: "Nee, daar herinner ik me niks van."
Interviewster: "Daarna kwam de politie. Duurde dat vrij lang of kwam die vrij snel?"
Anna: "Vrij snel."
Interviewster: "De ambulance kwam op de plek?"
Anna: "Dat herinner ik me niet. Ik ging in de politie-auto zitten en zag niks en herinner me niks."
Interviewster: "Anna, vertelt u aub, bent u nog teruggebracht naar de plaats delict na het gebeuren?"
Anna: "Ja, ja."
Interviewster: "Als ik het goed begrijp, dan herinnert u zich niets meer dan hetgeen u nu verteld heeft?"
Anna: "Nee."
Interviewster: "Anna, nog een vraag betreffende uw ouders
Anna: "Mama bevindt zich in een slechte toestand en ze begrijpt niet waarom ze me niet laten gaan. Alles wat ik kon, heb ik al gedaan. Ik heb het onderzoek geholpen.
Interviewster: "Nog één vraag, de laatste denk ik, gaat u morgen afscheid nemen van Boris Nemtsov?"
Anna: "Nee."
Interviewster: "Mag u niet of heeft u zelf die beslissing genomen?"
Anna: "Ik heb zelf zo'n beslissing genomen."
Interviewster: "Dank dat u de kracht gevonden hebt met ons te praten. We zullen uw lot van nabij blijven volgen. Dit was een gesprek met de belangrijkste getuige, de kroongetuige van wat er op de brug gebeurd is."
Samenvatting en commentaar:
Een bizarre ontwikkeling rond de moord op Nemtsov. De getuige, die, als ze niet hand in hand met het slachtofffer liep, er direct naast gelopen moet hebben, kan nauwelijks iets zinnigs over de moord zeggen. En zij vindt het vreemd dat ze niet "naar mama mag, want die bevindt zich in een slechte toestand". Wie de moord gepleegd zou kunnen hebben, Anna kan het niet zeggen, want "gebeurde het soms achter uw rug?" "Ja." Op zich zou dat wel kunnen, want Nemtsov is tenslotte ook in de rug geschoten. Bij de sneeuwschuiver kwam ze aan om de telefoonnummers te vragen van de ambulance en de politie. Of ze die daarna dan ook daadwerkelijk zelf gebeld heeft, vertelt het verhaal niet. In een vreemde stad zou het wellicht logischer zijn een omstander te vragen het noodnummer te bellen en zelf bij het slachtoffer te blijven. Maar iedereen kan anders reageren en zeker in zo'n situatie hoeft rationaliteit geen hoogtij te vieren. De begrafenins van Nemtsov gaat ze niet bezoeken. Mogelijk moet ze aan de leugendetector. Aldus het interview van Irina Rabjeuva en de kroongetuige Anna Doeritskaya bij de Echo van Moskou.
Update16:45: Nemtsov had Anna diezelfde dag ook van het vliegveld afgehaald.
Update 17:45 via info Russische tv: Boris en Anna liepen omarmd op de brug. Ze hadden 3 jaar een relatie waarbij Nemtsov voor haar een appartement gekocht heeft. Ze kwam regelmatig over uit Kiev. Volgens een Russische detective (niet bij dit onderzoek betrokken) wijst alles erop dat Anna in het plot zit. Nemtsov's eerste vrouw was Raisa uit Nizhniy Novgorod, ze hadden 2 kinderen. Daarna had hij een relatie met de blonde journaliste Ekaterina met wie hij 2 kinderen, een jongen en een meisje kreeg maar niet officieel trouwde. Daarna was Irina zijn vriendin met wie hij 1 kind kreeg. Daarna, we zijn bij nummer 4 was Anastasia zijn vriendin van wie beweert wordt dat het een escort dame was.
Mocht er meer info komen, dan volgt die hieronder, eventueel ook over de talkshow met Waterdrinker.
