Mexicaanse Vrijheidsstrijder Salvador Magaña Kerstavond vermoord
Het zijn stranden van een paradijselijke schoonheid aan de Mexicaanse Pacific van de staat Jalisco. Tussen Puerto Vallarta in het Noorden en Manzanillo in het zuiden bevinden zich een aantal zeer mooie stranden: nog nauwelijks beroerd, wuifende palmen langs het strand, een klein strandtentje, een handjevol mensen. Tenacatita en Chamela zijn van een ongekende idylle. Blik kent Tenacatita al vanuit de vorige eeuw en is een vijftal jaren geleden daar weer geweest en kwam terug van een koude kermis. Om op het strand te komen moest je langs een blok-post van zwaarbewapende milities, gevaarlijk blaffende honden, controle van de achterbak, registraties, en blikken die alles behalve een warm welkom gaven. Blik had het snel bekeken: Gauw wegwezen en daar niet bijdehand lopen doen.
Tenacatita
Als je het zoals Salvador Magaña aandurft om tegen dit soort types ten strijde te trekken, dan moet je wel haast over heldenmoed beschikken. Hij heeft het op Kerstavond met de dood moeten bekopen. Ontvoerd op de 23e werd hij jl. 24 December vermoord aangetroffen bij zijn voertuig. Vermoord in koelen bloede. De verslagenheid in zijn omgeving is groot. Het is een moord die Jalisco schokt, wilden we schrijven maar helaas: deze moord is zelfs in Jalisco, nauwelijks bekend. Het betreft ook een vreemde situatie; voor zover ons bekend zijn in Mexico de stranden van de staat. Maar toch wordt er gesproken van geprivatiseerde stranden. Het zal wel zoiets zijn als het Nederlandse softdrugsbeleid: drugs zijn verboden, maar je kunt het wel kopen in een coffeeshop... Deze moord en de situatie rond Tenacatita verdient aandacht, vanwege het bijzonder kille karakter van de moord en de belangrijke zaak waar Magaña voor streed.
Buenas noches, me encantaría darles un mensaje de amor y de paz, un mensaje navideño. Por desgracia, el día de hoy, 24 de diciembre de 2017, “levantaron” y asesinaron a sangre fría a mi amigo Chava Magaña, importante líder social de La Huerta, Jalisco. pic.twitter.com/uURT6WXSq8
Clemente Castañeda vertelt in de emotie het slechte nieuws van de moord op zijn goede vriend (en partijgenoot, als we het goed hebben). Hij zou graag deze Kerst met een vrolijke boodschap van liefde en vrede gekomen zijn, maar met de moord op zijn vriend kan hij niet zwijgen en is het een boodschap van schande, klacht en een roep om gerechtigheid.
Clemente Castañeda: "Salvador Magaña was een verdediger van de stranden van de Costa Alegre, van Tenacatita, van Chamela. Hij streed tegen alle vormen van machtsmisbruik in dat gebied. Jammerlijk is Salvador vermoord en we weten nog niet precies waarom. Aan het gemeentebestuur van La Huerta en haar bewoners: "Jullie staan niet alleen, wees niet bang, we gaan onze stem laten horen en gerechtigheid eisen voor Salvador""
Salvador had recentelijk ook aandacht geschonken aan een corruptieschandaal: paketten van de humanitaire organisatie DIF, verdwenen met een gemeente pick-up in het partijkantoor van PRI, de van oorsprong grootste en machtigste partij van Mexico.
De volgende alinea staat in the Guardian. Het onderwerp gaat alleen niet over geopolitiek (wat ik gewend ben om hier te lezen) maar over iets anders, nl suiker.
Met een beetje fantasie kan je het ene onderwerp (suiker) voor het andere inruilen (geopolitiek), en je hebt weer hetzelfde (als waar hier vaker over wordt uitgeweid/teruggeblikt nl geopolitiek), met bevestiging van the Guardian!
...
One of the scientists who called for the retraction of Nina Teicholz’s BMJ article, who requested that our conversation be off the record, complained that the rise of social media has created a “problem of authority” for nutrition science. “Any voice, however mad, can gain ground,” he told me.
It is a familiar complaint. By opening the gates of publishing to all, the internet has flattened hierarchies everywhere they exist. We no longer live in a world in which elites of accredited experts are able to dominate conversations about complex or contested matters. Politicians cannot rely on the aura of office to persuade, newspapers struggle to assert the superior integrity of their stories. It is not clear that this change is, overall, a boon for the public realm. But in areas where experts have a track record of getting it wrong, it is hard to see how it could be worse. If ever there was a case that an information democracy, even a very messy one, is preferable to an information oligarchy, then the history of nutrition advice is it.
Sterke verhalen over oude mensen en de dingen die voorbij gaan:
Ooit reed ik met een motor (Honda 550 four) vanuit de VS naar Mexico stad. Ik weet niet meer waarom ik op de ambassade moest zijn (was het destijds aangeraden om je aanwezigheid te melden ?), maar toen ze hoorden dat ik met de motor was gekomen schrokken ze behoorlijk, en drukten me op het hart: niet meer met de motor rijden.Geen meter.
Ik heb dus de motor mee op de trein naar El Paso gezet. Daar aangekomen bleek mijn kentekenplaat gestolen. Heel vervelend. Ik kon alleen nog een 'one way tag' kopen en mocht niet van de opgegeven route meer afwijken.
Waarom vertel ik dit? Een beetje opscheppen natuurlijk, maar ook omdat het in de vorige eeuw niet altijd zo idyllisch was als Blik ons vertelt.
In navolging van Blik... iets anders
BeantwoordenVerwijderenDe volgende alinea staat in the Guardian. Het onderwerp gaat alleen niet over geopolitiek (wat ik gewend ben om hier te lezen) maar over iets anders, nl suiker.
Met een beetje fantasie kan je het ene onderwerp (suiker) voor het andere inruilen (geopolitiek), en je hebt weer hetzelfde (als waar hier vaker over wordt uitgeweid/teruggeblikt nl geopolitiek), met bevestiging van the Guardian!
...
One of the scientists who called for the retraction of Nina Teicholz’s BMJ article, who requested that our conversation be off the record, complained that the rise of social media has created a “problem of authority” for nutrition science. “Any voice, however mad, can gain ground,” he told me.
It is a familiar complaint. By opening the gates of publishing to all, the internet has flattened hierarchies everywhere they exist. We no longer live in a world in which elites of accredited experts are able to dominate conversations about complex or contested matters. Politicians cannot rely on the aura of office to persuade, newspapers struggle to assert the superior integrity of their stories. It is not clear that this change is, overall, a boon for the public realm. But in areas where experts have a track record of getting it wrong, it is hard to see how it could be worse. If ever there was a case that an information democracy, even a very messy one, is preferable to an information oligarchy, then the history of nutrition advice is it.
Volledige artikel
https://www.theguardian.com/society/2016/apr/07/the-sugar-conspiracy-robert-lustig-john-yudkin
En college
https://m.youtube.com/watch?v=dBnniua6-oM
Sterke verhalen over oude mensen en de dingen die voorbij gaan:
BeantwoordenVerwijderenOoit reed ik met een motor (Honda 550 four) vanuit de VS naar Mexico stad.
Ik weet niet meer waarom ik op de ambassade moest zijn (was het destijds aangeraden om je aanwezigheid te melden ?), maar toen ze hoorden dat ik met de motor was gekomen schrokken ze behoorlijk, en drukten me op het hart: niet meer met de motor rijden.Geen meter.
Ik heb dus de motor mee op de trein naar El Paso gezet. Daar aangekomen bleek mijn kentekenplaat gestolen. Heel vervelend. Ik kon alleen nog een 'one way tag' kopen en mocht niet van de opgegeven route meer afwijken.
Waarom vertel ik dit?
Een beetje opscheppen natuurlijk, maar ook omdat het in de vorige eeuw niet altijd zo idyllisch was als Blik ons vertelt.
Maar we blijken dus allebei behalve een "Rusland-tic", ook vorige eeuw door Mexico gezworven te hebben. Leuk! Muy bien amigo! :-)
VerwijderenJa,
Verwijderenmaar het zwerven was vooral door Amerika: van NTY tot San Francisco.
Raad eens trouwens wie ik daar in Mexico óók nog tegen kwam: Eddy !
https://www.youtube.com/watch?v=RyBDw-8Tg_4
NTY = NY = New York
Verwijderen