Ingezonden Gedicht Matt: Rampjaar 2020

Het Rampjaar 2020

We zijn door duivels beroofd,
een elite van macht
Die makers van deze hel
teren op onze kracht

Ons geluk is verdwenen
geen kusjes aan elkaar
Geen lieve woordjes in de oren
geen handjes in mekaar

De strijd is nu gestreden
we ware te laf en te bang
Onze vrijheid is nu weg
we dachten: dit duurt niet lang

Een oorlog zonder kogels
met angst als een wapen
Zeer effectief ingezet
zo hebben ze onze vrijheid kunnen kapen

Geen toekomst voor de kinderen
geen zichtbare lach
De vrije keuze ontnomen
ontdaan van hun kracht

Een samenleving zonder samen
als schapen in een wei
Met de wolf op de loer
die houd ze in het gerei

Bij elkaar en toch apart
niemand die nog lacht
Het gezicht verborgen
onzichtbaar, geheel ontkracht

Mensen hebben zich niet verzet
ze hebben dit zelf gewild
De elite greep die kans
hun honger is nooit gestild

Op afstand blijft men van mekaar
het is niet kuis
Je wordt nu zelfs verraden
bij veel bezoek aan huis

Geen vrijheid meer van denken
wat heeft dit leven nog voor zin
Leven als een machien
enkel voor de bazen hun gewin

Er vallen nu geen woorden meer
er is enkel nog verdriet
Leven in eenzaamheid
niemand meer die het ziet

Er valt niets meer te zeggen
monddood is men gemaakt
onze kracht is verdwenen
met de grond gelijk gemaakt

Voorspoedig en hopelijk gelukkiger jaar 2021

Matt